حياتي

جوز امى مش هنا قلت اقعد اسمع شويه عمار: متكرارش تانى عندك تلفون فوق و النت اسمعى الى يعجبك فاطمه: حاضر عمار: قومى اعمليلي حاجه اكلها في مكان تانى فرج: هعمل اي مع الزفت دا دلوقتي انا وعدت ابن اخوى هجوزهاله دا انا اخت الفلوس منه وصرفتها مراته وفاء: الله هو مش طلقها بتقول فرج: مش عارف بيقول لا مطلقتهاش وفاء: هى البت دى من يومها كدا بقولك اي انا هخليها هى تطلب الطلاق منه فرج: بجد هتعملى كدا يا وفاء وفاء: سبهالى بس في اوضت فاطمه باب لاوضه اتفتح ودخل عمار بص على فاطمه الى نايمه وغير هدومه ونام وخدها في  فاطمه فتحت عنيها وشهقت عمار بضيق: في اي فاطمه بتوتر: ا انت هتنام هنا عمار: ايوه عندك مانع فاطمه سكتت عمار: نامى يلا عند آدم صاحب عمار آدم بعصبيه على التلفون : انتى فين الطرف التانى پخوف : عند ماما آدم بزعيق: وانا قلتلك روحى خمس دقايق وهكون عندك اجهزى بعد وقت روان بنت عم آدم قاعده جنبه في العربيه وهو بيسوق روان پخوف: ا انا والله بعتلك رساله آدم: وانا اتزفت مشفتهاش ومردتش عليكى اقسم بالله لو رحتى مكان تانى من غير إذني هيبقا ليا تصرف تانى يلا انزلي روان نزلت والدموع في عنيها و آدم طلع وراها آدم: استنى هنا روان بدموع: نعم آدم اتنهد: انا خاېف عليكي مش عايزك تروحى وجوز امك هناك روان مسحت دموعها : انا مش عارفه پتكره ليه هو كويس والله وبيحبنى زى بنته آدم: زى بنته اه

 روحى يا روان اعمليلي حاجه اكلها روان دخلت المطبخ تعمله اكل وطلعت حطته قدامه : عايز حاجه تانى انا هنام آدم: لا روحى روان بتوتر:ههو انت هتنام هنا ولا فوق السطوح آدم: فوق السطحوبقا اقفلي على نفسك الباب كويس روان:حاضر آدم:هتيلي لحاف اتغطاء بيه روان:آدم انا ممكن انام في شقة بابا وانت آدم:لا يا روان امك معاها المفتاح بتاعها  تانى يوم فاطمه فتحت عنيها بنوم عمار ميل باسها على راسها : صباح الخير فاطمه بخجل: صباح النور عمار: قومى خدى دش وانا هخلى الخدامه تبعتلك الاكل لحد هنا وبلاش تنزلى تحت ولو امك خبطت عليكى اعملى نفسك نايمه فاطمه: بس عمار: مفيش بس فاطمه: حاضر ميل باسها على راسها : يلا سلام انا ماشي في الشركه عمار: وانت مخلتهاش تبات ليه عند امها آدم: تبات فين يعم وبعدين جوز مها راجل عينه زايغه عمار: وانت يوم ما تتنيل تحب تحب دى يعنى مش كفايه صحاب نفس القدر آدم ضحك: قلبنا على قلب بعض عمار: بس انت ليه متجوزتهش لحد دلوقتي آدم اتنهد: كتير لسه صغيره اول حاجه متاكد ان جوز امها هيقف في الجوازة وغير تعليمها عمار: هى مش صغيره هى عندها 18 سنه جوز امها كدا كدا هيقف دلوقتى او بعدين وتعليمها تكمله في بيتك احنا مقلناش حاجه