رواية مكتملة بقلم فاطيما

برضو عايزها تسأل علشان اعرف ايه سبب اللى حصلها واطمن عليها 
دخلت الاوضه لاقتها بتجهزلى لبس ...
رنا قربت منه وهى بتقول انا جهزت لك بجامتك مش هتدخل تغير هدومك 
عبدالله اه حاضر 
واحنا على العشا كنت من الصبح على لقمة الفطار ومېت من الجوع قعدت اكل وما انتبهتش الا على اللى قاعده تبص لى ..
عبدالله ابتسمت وانا بقول الصراحه جاى واقع من الجوع النهارده 

رنا بالف هنا وشفا 
عبدالله انتى مش هتأكلى ولا عايزانى اكلك 
رنا ابتسمت وفضلوا يأكلوا بعض هما الاتنين وهما مبسوطين وبعدها جت لين عايزه تنام خدتها رنا ونيمتها فى سريرها ودخلت الاوضه لاقته قاعد على الكنبه ووشه عليه مېت سؤال قعدت جنبه وقالت بهدوء ..
رنا مالك 
عبدالله مش عايزه تسألينى عن اى حاجه 
رنا قصدك اللى حصل الصبح 
عبدالله احكى لى علشان اقدر اوضحلك ايه اللى سمعتيه الصبح وعمل فيكى كده 
رنا عبدالله 
عبدالله عيونه 
رنا احنا اتقابلنا ازاى واتجوزنا قصدى يعنى انا من القاهرة وانت من الصعيد وكنت راجل متجوز وعند اسره ايه الظروف اللى تخلينى اوافق على حاجه زى كده انا حاسه ان لايمكن دى تكون اخلاقي 
عبدالله فهم تقصد ايه بس ارتبك فى الرد الموضوع مش زى ما انتى فاهمه انا كان ليه اخ اسمه عمر كان صديق اخوكى رامز وهو سبب معرفتى بيكى ساعتها كنت مطلق ساره وبينا مشاكل واتجوزنا وجيت بيكى على هنا بس حصل ظروف ورجعتها تانى لعصمتى 
رنا طيب قدام كده ليه تسيبها هى وبنتك عند اهلها 
عبدالله كنت خاېف عليكى انتى لسه طالعه من تعب ولسه بتحاولى تستعيدى ذاكرتك ومكنتش عايز حاجه تسبب لك اى زعل لو عرفتيها 
رنا قربت منه وحطت ايديها على خده وقالت للدرجه دى كنت خاېف عليه
مسك ايديها وباس كف ايديها وهو بيقول لو ما خوفتش عليكى هخاف على مين وانتى اجمل حاجه حصلتلى فى حياتى 
رنا عبدالله رجع ام ريماس وريماس للبيت انا مرضاش ان ابعدك عنهم 
عبدالله رنا انا ...........
رنا قاطعته وحطت ايديها على شفايفه بلاش نتكلم تانى فى الموضوع دا انا تعبانه وعايزه انام ممكن انام فى حضنك زى كل يوم 
خدها عبدالله ونامت فى حضنه وعدى يوم تانى عليهم وهما فى منتهى السعاده ....
تانى يوم الصبح قام عبدالله وكان بيلبس قربت منه زى كل يوم تساعده وقالت 
رنا انا النهارده حبيت ننزل ونفطر معاهم تحت ايه رايك
عبدالله مع انك عودتينى اليومين اللى فاتوا على الفطار معاكى بس ماشي ننزل نفطر معاهم 
بعد الفطار مشي عبدالله على شغله واتصل على ساره وبلغها تجهز شنطتها هى وريماس هيعدى ياخدهم وهو راجع من الشغل 
اما رنا فطلبت من علياء تخلى بالها من لين عقبال ما تطلع تريح شويه فى اوضتها طلعت رنا وقفلت عليها الباب ومسكت الموبيل واتصلت على امها ......
حنان اول ما شافت الرقم استغربت بس افتكرته عبدالله 
حنان ايوا يا حبيبى طمنى على رنا 
رنا دموعها نزلت ڠصب عنها اول ما سمعت صوت امها ولهفتها عليها الوو يا ماما انا بخير يا حبيبتى 
حنان رنا يا حبيبتى انتى ..
رنا ايوه يا ماما انا افتكر كل حاجه 
حنان يا حبيبتى يا بنتى ياما نفسى اخدك فى حضنى بس انا كده هزعل من عبدالله ازاى ما يقوليش دا لسه مكلمنى من شويه وماقالش رنا ماما عبدالله ما يعرفش ولا عايزه حد يعرف غيرك حتى بابا ورامز 
حنان انا مش فاهمه حاجه يا بنتى 
رنا بصى مش هينفع احكيلك فى التليفون بس كل اللى عايزاكى تعرفيه ان بحاول اصلح حياتى مع عبدالله فوعدينى ان السر دا محدش يعرفوا خالص لغاية ما نعرف نتقابل واحكيلك على كل شىء انا بس عايزاكى تطمنى عليه وبالك يرتاح 
حنان ماشي يا حبيبتى ما تقلقيش بس تطمنينى عليكى دايما لغاية ما احاول اشوفك ماشي 
رنا حاضر يا ماما بس طمنينى على بابا واحشنى جداا ورامز ومروة ايه اخبارهم 
حنان كلنا بخير يا قلب ماما مكنش قلقنا وتعبنا الا موضوع تعبك وبعدك عننا وانتى كده 
رنا ما تقلقيش يا ماما عبدالله شايلنى فى عيونه واهله انتى عارفه بيحبونى ازاى اطمنى انا بخير بس ادعيلى يا حبيبتى 
حنان ربنا يسرلك الحال ويهدى سرك يارب 
وبعد العصر خلص عبدالله شغله وراح على بيت عمه لاقى ساره جاهزه ومستنياه هى وريماس بس دخل سلم على عمه وطلب يشوف خلود ساعتها ساره ډمها نشف من الخۏف نزلت خلود وهى راسمه قناع البرائه ...
خلود اهلا ازيك يا ابو ريماس منوارنا 
عبدالله قام وقف عمى انا اصريت اقول كلام لخلود فى حضورك واسمحلى بعد اذنك 
ابو ساره خير يابنى هو فيه حاجه 
عبدالله بنتك سمحت لنفسها تدخلى بينى انا ومراتى فى امور ما تخصهاش ودا كان هيتسبب فى مشكله كبير عندى فى البيت 
خلود انا ما دخلتش نفسي الا علشان اختى اللى شايفه نفسيتها كل مادا فى النازل 
ابو ساره انتى تخرسي خالص 
عبدالله لو مراتى هى اللى بعتتك تقولى اللى قولتيه يبقى دا كلام تانى 
ساره