بقلم فاطمة احمد

قصدك اى 
عائشه ببسمه بتمشى ايديها على وشه انا مبدافعش عنها بس بقلك غلطه الابهات اجبار اولادهم عالجواز من اشخاص مش عايزينها فبتبقى النتيجه كارثه زى ما حصل مع باباك وزى ما حصل معايا وزى ما بيحصل كتير 
جواد خدها فى  اصعب احساس ان الراجل يحس ان الانسان اللى بيحبها مش بتحبه 
عائشه رفعت وشها وتقابلت عنيهم بحبك يا جواد 

جواد بحب وانا بحبك يا روح جواد وقرب من وشها 
عائشه بتوهان انت واحشتنى اوى يا جواد 
جواد بهمس سامحينى على تقصيرى 
عائشه بتوهان اممم
ونسيبهم شوى لوحديهم
مر يومان من بعد جواد وبدأ تجهيزات فرح حنين ومعاذ وانشغال عائشه معاهم 
خلف اى يا بتى مفيش اخبار عن جواد 
عائشه بحزن هيجى ان شاء الله 
حنين بحزن هو فين ودينى عندة عايزة اشوفه 
عائشه لسه هتعترض حنين قاطعتها 
حنين لو سمحتى عشان خاطرى انا هتكلم معاه بس 
عائشه هقلك وربنا يستر 
مرام وانا هاجى معاكى اكيد اتوحشته انا وابنه وحطت ايدها على بطنها 
عائشه بحزن هو فى بيت برة قنا فى حته اسمها....
حنين انا ريحاله 
جواد كان قاعد هو وفارس
فارس بس يا سيدى قاعد يمكن شهرين زيبقى المشروع اكتمل 
جواد كويس
فارس لسه برضوا مش عايز ترجع
جواد فارس
فارس حرام عليك اللى بتعمله فى نفسك وفى اللى حواليك مراتك الحامل اللى سيبها ولا عيشه اللى هتتجنن عليك وانت منعتها تجيك هنا وابوك وامك واخواتك
جواد بۏجع ابوى وامى
فارس ايوة ولا انت ناسى 
جواد مش ناسى يا فارس مش ناسى وقفل عالحكى دة
فارس هتسيب اختك فى فرحها وحيدة يا جواد
جواد محسن معاها 
حنين من وراهم بس انا عايزاك انت 
جواد پصدمه حنين 
حنين بدموع ايوة حنين اللى انت بتضيع فرحتها 
جواد بهروب اى اللى جابكوا وانتى بص على مرام مش المفروض ترتاحى 
مرام راحتى معاك يا جواد
حنين عايز تسبنى وحدى يوم فرحى يا ابيه هونت عليك هونت عليك ټموت فرحتى
جواد محسن معاكى 
حنين له انا عايزة اخويا اللى ربانى اللى فتحت عيونى لقيته سندى وقوتى عايزة اخويا اللى وعدنى يسلمنى لجوزى بيدة عايزة اخوى اللى كنت مخافش من حاجه لانه حامينى عايزاك انت 
جواد بحزن روحى يا حنين فرحك بعد يومين متضيعيش وقتك
حنين بكسرة بس انا هستناك يا ابيه 
جواد فارس روحهم
مرام بخبث له انا هبقى الطريق كان طويل على هريح شوى وهبقى ارجع اخر الليل 
جواد ماشى 
روحت حنين وعائشه قابلتها وغارت لما عرفت ان مرام فضلت مع جواد بس سكتت لانها مراته زى ما هى مراته ومكلمتش جواد زى كل يوم فالتليفون اللى استغرب من عدم مكالمتها 
مر يومان وجاء يوم الفرح الصبح عائشه بتجهز لبسها هى وبنتها وجتلها رساله طلعت تجرى فكرتها من جواد فتحت الرساله 
جميل الفستان هياكل من عليكى حته بس للاسف هتبقى وحيدة وانتى لابساه
عائشه استغربت الرساله جدا وبصت حواليها 
بس فاقت على صوت هنيه تعالى يا بتى عايزاكى
عائشه حاضر يا ماما
بعد مرور وقت حنين وعائشه فاوضه 
عائشه بتغنى دى صحبتى وعشرة عمرى وبنا سنين الف مبرووووك يا روحى 
حنين بحزن الله يبارك فيكى
عائشه حست بحزنها بقلك اى دا اليوم اللى انتى مستنياه بقالك سنين افرحى بقه 
حنين بۏجع كان نفسى يكون موجود
لم تكمل الكلمه ليسمعوا طرقات عالباب ليأذن للطارق بالدخول ليتفاجئوا الاثنان معا جواد
جواد ببسمه كان لازم اكون موجود 
حنين طلعت تجرى  وهو  بس بيبص على مراته اللى وحشاه بس هى باصه للارض 
عائشه احم يلا بقى معاذ هيطلع يعلقنا 
حنين مسكت فايد اخوها ونزلت وعيشه مسكت الفستان من ورا وشايله ينتها على ايدها 
الكل تحت مستنى واول ما شافوا حنين انبهروا بيها 
معاذ بسعادة انتى بجد
حنين بضحك لا خيال 
معاذ الف مبرووووك واخيرا 
حنين بتنهيدة واخيرا 
خلف راح عند جواد كيف يا ولدى 
جواد بص فى عين خلف لقاها حزينه ومکسورة  جامد اوعى اشوف النظرة دى تانى يا حاج
خلف بۏجع مش هتشوفها طول ما انت وياى 
جواد وانا هضل وياك 
خلف سابه وجواد راح جنب عائشه وواقف وهى واقفه وفجأه اتكلم 
جواد وحشتينى 
عائشه بۏجع بجد
جواد باستغراب لفلها عندك شك فدة 
عائشه بتنهيدة من غير ما تبص عليه مش عارفه وسابته ومشت وهو استغربها وفضل باصص عليها
لين فرح جميل مبروك 
جواد ببسمه الله يبارك فيكى 
وبدؤا يتكلموا وعائشه دايرة فالفرح وشايله بنتها وهو عنيه عليها 
فارس وقفها ام جود 
عائشه ايوة 
فارس لسه هيتكلم جت رساله لعائشه 
عائشه