تزوجت بطلة مصارعه

الاوضه ورد الباب وراه وقمر حطت ايدها على صدرها وزفرت بقوه
مهاب رجع فتح الباب ودخل دماغه متنسيش وانتى بتستجمعى قواكى تستجمعيلك غيار جديد بدال المبلول ده جاكى الطين كسفتينا
قمر 
مهاب خبط الباب وخرج ولقى ريناد لسه واقفه جوا البيت 
مهاب مخرجتيش ليه 
ريناد مش قلت متخرجيش كده 
مهاب لما يكون فيه رجاله ياآخرت صبرى تعالى منا موعود بالمتخلفين فى حياتى لعنه ملازمانى بعيد عنك

ريناد بصوت واطى وبعيد عنى ليه منا بقيت زيك 
مهاب سمعها وابتسم لكن معلقش على كلامها وشاورلها تنقل فى الحجات وكان فيها براميل حديد وبراميل بلاستيك ومعدات كتير وادوات فلاحه ومواسير بلاستيك كتير وعلب اكل معلب وكولمن ميه كبير ١٠٠ لتر وشكاير اسمنت وصناديق تقيله فيها عده سباكه ونجاره وكمان فيه طوب كتتتير متفضى قريب على البيت
ريناد بتبص للحجات دى وبتبصله ورافعه حواجبها 
مهاب ارفعى مش عامله فيها بروسلى
ريناد بصتله بتحدى وراحت على اتقل برميل ومره وحده شالته ومشيت بيه وجسمها بقا عباره عن كتلة عضلات مهاب تابعها بعنيه بذهول وهى شايله البرميل كانها شايله عيل صغير وماشيه بيه بمنتهى الخفه
مهاب ېخرب بيت ابو اللى جابك 
ريناد رجعت بسرعه وبصت لمهاب اللى واقف جمب الحاجه وبأبتسامه جانبيه على وشها 
مترفع ولا واقف تشجع بس 
مهاب قلع جلابيته وفضل بالفنله الحمالات ورفع البرميل التانى واتحرك بيه وبرضو برزت عضلاته المنحوته بدقه لكن على جسم رجالى ضخم متناسق وهنا كان دور ريناد فى المشاهده والاعجاب
مهاب خرج هو وقمر وريناد اتحركت بسرعه تنقل فى باقى الحجات بخفه ومهاره وقمر ابتدت تشيل فى علب التونه والمعلبات وكمان بتفتح الكارتونه بتاعت التونه تاخد منها كام وحده توديهم وترجع تاني ومهاب ورينو مبطلوش ضحك عليها
قمر وريناد بعد ما خلصو نقل كل حاجه قعدو ياخدو نفسهم وشربو من الكولمن اللي مهاب ماليه تلج وهما عايزودوه ميه سخنه من البراميل كل شويه
ومهاب جالهم بعد مادخل آخر حاجه وهو بينهج 
يلا كفايه عليكم اكده النهارده مش هتعبكم اكثر من اكده عشان بكره ورانا شغل كثير ولازم نكون بكامل طاقتنا
قمر بصتله وحولت عنيها كامل انت عتقول كامل يبقى انت اللي قټلت بابايا اه يا باببايا جايالك يا ببايا . قالتها ووقعت على الارض و نامت وفردت دراعاتها ورجليها وطلعت لسانها ومهاب وريناد قعدو يضحكو عليها 
وابتدو ويردموا عليها بالرمله وبيمثلوا كانهم 
يا ترى ايه اللي مستني ابطالنا كل ده هنشوفه في البارت القادم بقلم ريناد يوسف صاحبه السعادة
لكم منى اجمل باقات الزهور
رواية اتجوزت بطلة مصارعه الفصل الثالث بقلم ريناد يوسف
بعد يوم طويل من التعب لريناد و مهاب وقمر ۏلعو ڼار قدام البيت وعملو قعده عربى على الارض وحطو شاى يستوى على الجمر 
قمر هاه يامهاب إتحدت 
مهاب وهو نايم وحاطط ايده تحت دماغه اتحدت اقول ايه 
قمر قول حكاية البيت ده اللى بتقول عليه بيتك بنيته مېته وبنيته ليه والحجات اللى جبتها دى جبتها من وين وانا خابره زين انك محداكش فلوس
مهاب اتنهد بصى ياستى الاول البيت ديه بالارض اللى حواليه اللى هى ٥٠ فدان دول ملكى انا وانتى وكمان حسن الله يرحمه من بعد ماقعدت من العلام بعد اصرار حمد ومروان انى لازم اتابع الارض بتاعتنا حبيت الارض قوى واتعلقت بيها وشفت كدإيه الارض حنينه ومعتضمش حاجه جوا قلبها واصل كل اللى بنرميه جواها بتطلعهولنا تانى بحب وتكبره لغاية منقطفوه ونحصدوه واحد صاحبى قلى ان فيه ارض صحرا بتتباع بالفدان رخيصه قوى ومع مرور الوقت هيدخلها العمار وتدخل كاردون مبانى ونكسبو من وراها دهب !انا عجبتنى الفكره بتاعت الارض كلمت امى الله يرحمها وحكيتلها عن حلمى وهى كان حداها قرشين ورثها من ابوها كانت عايناهم للزمن واول ماشافت حماسى للارض ادتنى الفلوس واشتريتها وطلبت منى انى مقولش لحد من اخواتى على الارض دى .قالتلى ده حلمك انتا متخليش حد يشاركك فى حلمك.
بعد مااشتريت الارض طوالى بنيت فيها البيت ده وكنت كل ماافضى من وقت للتانى اجى ابص عليها واقعد اكده فيها وافضل ارسم قدامى واتخيل شكلها هيكون ايه بعد ماتتخضر وتتعمر 
اصل انا مشتريتهاش عشان تكون مبانى اشتريتها عشان احقق عليها حلمى واعملها جنه .واحه خاصه بيا انا .جنة مهاب
تبقى كيف الجنه ازرع فيها كل اشجار الفاكهه واخلى كام فدان منها ازرعه خضار وقمح واجى اهنه انا ومرتى واخلف عيالى اهنه ويبقى عندنا اكتفاء ذاتى من ارضنا واللى يفضل منينا نبيعوه ونملوها انا وهى حب وعيالى يجرو ويلعبو فيها قدام عنينا واحنا متابعينهم وهما بيكبرو يوم بعد يوم واعلمهم يحبو الارض ويراعوها عشان تحبهم ومتضمش خيرها منهم وتديهم احسن مافقلبها .
فى اللحظه دى ريناد سرحت فى كلامه واتخيلت شكل الحياه دى وشافت نفسها جوا حلمه وشافت ولادها هى وهو اللى بيجرو فى الارض وابتسمت ابتسامه عريضه وغمضت عنيها 
مهاب كمل كلامه لكن لما مسكت ارضنا اللى فى البلد مفضيتش لدى او بمعنى اصح بديت ارض ابوى عليها وتركتها وقلت هيججيلها يوم وتنزرع كنت ناوى اسيب حسن الله يرحمه لارضنا اللى فى البلد لما عوده يشد ويقدر يراعي الارض وحده وانا اجى اهنه .
واتنهد بحسره لكن عاد تاتى الرياح بما لاتشتهى السفن راح حسن والارض مع بعض مره وحده خسرتهم هما التنين سوا ودموعه لمعت فعنيه 
ريناد حست بألمه واد ايه شايل هموم ومستحملها لوحده ملهوش ام ملهوش اب اخواته اكتر ناس بتكرهه ومسئول عن ٣ اشخاص فى سن صغير كده شافت ملامحه اللى اتحولت لملامح حزينه ووشه اتكسى بالهم ومتعرفش ليه فى اللحظه دى كانت نفسها وتقوله متزعلش انا جنبك هشيل معاك من همك وهشاركك فى كل حزنك لكنها فاقت ورجعت للواقع وذكرت نفسها بانها مش هتفضل معاه غير كام شهر وكل واحد هيروح لحاله 
قمر طب والحجات اللى جبتها دى ياولد ابوى جبت فلوسها من وين!!
مهاب اتنهد بصى ياستى طبعا انتى عارفه انى انا وحسن كنا بنشتغلو بادينا مع الفلاحين فى الارض يعنى معملينش حالنا صحاب ملك وواقفين نريسو من بعيد. له داحنا كنا بننزلو مع الفلاحين يد بيد ومنرتاحوش الا وقت راحتهم ومنمشوش من الارض الا معاهم فكيف ماكنت بحاسب الفلاحين كنت بطلع ليا ولحسن يوميه زيهم بالظبط ويعلم ربنا غير يومية الاجير مكنت عمد يدى على مليم اوحمر
ريناد فى سرها ياااااه معقوله لسه فيه ناس بالشكل ده وبالامانه والاخلاص ده 
قمر خابراك زين ياولد ابوى الحړام معيعرفش طريق يدك ولا جيبك واصل بس برضو براوه عليك اهم نفعو وحسبى الله ونعم الوكيل فاللى لهفوه خمد وخروان
مهاب وريناد 
ريناد لا حلو خروان ده لايق عليه 
قمر والله دورت فى قاموسى الخاص ملقتش غير الاسم ده يليق عليه 
ريناد هو انتى عندك
قاموس خاص 
قمر ايوه وبحط فيه كل الكلام الغريب اللى عيخطر على بالى وقريبا هطبعه وانشره على الناس 
مهاب والناس